Gelukkig Konijnenjaar

Valt me toch tegen, van die ballon. Had de Chinezen toch creatiever ingeschat. Tegenwoordig varen luchtballonnen voorbij, in de meest fantasierijke inblazingen. De saaiste met gewoon een bedrijfslogo. Maar er zweven ook guitige hamburgers, opgeblazen galjoenen of eenden boven onze hoofden. Dus waarom zo’n luchtbol niet de vorm gegeven van een konijn. Lachen! Weerballon of spioneerstolp. De natie die zo’n komisch kermisbeest uit de lucht schiet degradeert zichzelf automatisch tot een stelletje triggerhappy pretbedervers. Plus een gebrek aan culturele empathie omdat sinds een week de Chinezen aan een nieuw jaar zijn begonnen, het Jaar van het Konijn.

Chinezen en vuurwerk is bepaald geen onbekend fenomeen. Vooral tijdens de jaarwisseling lawaaien ze er lekker op los. Ze schijnen er zelfs de uitvinders van te zijn. Vonden de combinatie van knallen en kleuren kennelijk zo feeëriek dat ze helemaal vergaten dat je met buskruit nog een heleboel andere dingen kan doen; mensen doodmaken bijvoorbeeld. Die argeloosheid hebben de Europeanen hen later nog flink ingepeperd.

Volgens de Chinese astrologen gaan we een jaar van verandering tegemoet. En van hoop. Met die hoop zou ik trouwens wel uitkijken als ik de Chinese regering was. Shakespeare waarschuwde er al voor. ‘Ware hoop is snel en wiekt als een zwaluw door een wolk. Maakt koningen tot goden en tot koningen het volk’. En vooral wat die laatste zinsnede betreft, heb ik niet de indruk dat dit het toekomstbeeld is wat de Chinese Communistische Partij voor ogen staat bij de ‘Grote Verjonging van de Chinese Natie’.

Wat betekent het ‘konijn’ dan wel voor de Chinezen? En voor ons! Of nog specifieker, hoe zal het beestje dat, in geval van nood zijn heil zoekt in een haast onnavolgbaar zigzaggen, het buitenlands beleid van hun president bepalen? Er worden konijnen tal van eigenschappen toe gedicht waaronder elegantie, waakzaamheid en een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Nobele kwaliteiten, daar niet van. Maar in politieke kringen zal men toch voorzichtigheidshalve liever verwijzen naar het ‘Konijn’ in de Chinese mens. ‘Ze onthullen niet snel hun gedachten en neigen ertoe de realiteit te ontsnappen’. Een doorgewinterd diplomaat heb ik dat trouwens eens als ‘typisch’ chinees horen bestempelen.

Zo bezien, is dan elk jaar eigenlijk een konijnenjaar. Wat een beetje houvast zou kunne bieden, is het element ‘water’ dat verbonden is met het ‘watervlugge’ jaarsymbool. Ook dan springt de wendbaarheid in het oog zoals elke automobilist die ’s nachts wel eens een konijn in het licht van de koplampen ving zal beamen. Met bewegingen waaruit, volgens de Chinezen, geen paniek spreekt maar een enorme notie van zelfcontrole.

Helaas heb ik rond de reactie op die, al of niet op drift geraakte, luchtballon niet het aura kunnen ontdekken van ‘oryctolagische’ bedachtzaamheid dat zijn partijgenoten de grote leider in Beijing graag toeschrijven. De kop van de meteorologische dienst is gerold. Maar daarmee is niet de vraag beantwoord of de weerkundige niet durfde te vertellen dat zijn ballon op de drift was geraakt en hoopte dat niemand die zwenking zou opmerken. Wat dit gedrag vertelt over de interne verhoudingen in Beijing, laat zich raden. Maar waarom het laten neerschieten van de ballon door aartsrivaal USA te verkiezen was boven een elegant – á la konijn – excuus valt moeilijker te duiden.

Van dit geopolitiek opbakken van lucht hebben wij, van supply chain, alleen maar last. Welke bestraffende handel belemmerende barricades er ook dit keer weer zullen worden opgeworpen door de Verenigde Staten, er zullen nog steeds veel spullen China worden uitgevoerd. Ook naar Nederland.

Ik houd me dan maar vast aan de nieuwe Dierenwet. Daarin wordt onder meer bepaald dat in hertenkampjes allerlei dieren mogen rondlopen behalve hertjes. Tranen alom bij al die arme kindertjes. Door dit Bambi-effect is een andere maatregel onderbelicht gebleven. Namelijk het verbod om konijnen in een hokje te houden. Onbegrijpelijk want dit wetsvoorschrift reikt verder dan een stadstuintje. De grote internationale strekking ervan hebben wij, van SCEX, natuurlijk meteen onderkend. Daarom zouden wij er goed aan doen om onze Chinese logistieke partners te laten weten dat wij in Nederland het konijn positief tegemoet treden.

Hoe? Door ze een toepasselijke nieuwjaarskaart te sturen. Met daarop een vrolijk tafereel van dartelend konijntjes tussen een paar watermolens en met Hollandse luchten op de achtergrond

Zou niet iets doen met feestballonen. Zelfs niet in de vorm van een Konijn.

Casper Jansen

 

Photo by SJ on Unsplash