Morele ketens
Voor de mensen van Natuur en Milieu had de anti-wegkijkwet wel wat meer ‘anti’ gemogen. Zij vinden dat de multinationals […]
Eigentijdse driewielers, waar gaat dit naartoe?
Het bericht dat er binnenkort eigentijdse driewielers door de binnenstad razen om pakketjes te bezorgen, verwarde mij. Niet vanwege die drie wielen want vroeger waren er ook vehikels die zo rondreden, maar met in mijn achterhoofd de vraag of de driewieler weer moet toetreden als transportmiddel binnen de supply chain.
De driewieler van toen…
…zag eruit als een gemankeerde auto, als je het mij vraagt. En ik was altijd bang dat hij – bij een te scherpe bocht – zou omvallen. Bij ons in de straat reed de schillenboer ermee. Een onthaaste man waarop stress, werkdruk en een burn-out geen vat zouden krijgen. Dat zag je zo. Op woensdagmiddag kwam ie langs, staat me nog levendig bij. Mijn moeder had dan het schillenmandje al buiten gezet. Bij ons achter het huis of, bij slecht weer, in de schuur. Onze schillenboer wist precies waar hij het mandje kon vinden. En dat wist hij van alle adressen waar hij kwam. Hier kwam ik achter toen ik een keer met ‘m mee mocht op zijn route door onze wijk.
Uit de tijd?
Het was altijd een curiosum, dat autootje bedoel ik. Ook toen al. En eigenlijk was die beroepsbeoefenaar dat ook, uit de tijd. Het autootje verdween met het beroep. Of misschien was het andersom. Tegenwoordig doen we de schillen in een aparte afvalbak. Veel te veel heb ik me laten vertellen. We moeten meer opeten en minder weggooien. Zeker, maar wel de restanten in de voorgeschreven bak blijven mikken. Gaat lukken zodra SIRE kans ziet van GFT een soort vloek te maken.
Eigentijdse driewielers
Voordeel van de eigentijdse driewieler is het kantelsysteem waardoor hij schuin door de bocht kan gaan. Lollig. Beetje de look van de TT in Assen. Alleen, is deze elektrisch en bedaard tot maximaal 45 kilometer per uur. Dus niet leuk om gespannen naar te kijken. Wel snel genoeg voor winkelgebieden en steegjes. Ferrarirood zal de kleurkeuze niet worden, vermoed ik.
De transport checklist
Waarom bij mij de verwarring toesloeg, is niet zozeer dit voertuig want ik wens de bedenkers en makers alle goeds toe. Het gaat mij om de vraag uit welk transportmiddel wij, van de supply chain, moeten kiezen om de spullen van onze klanten zo doelmatig en doeltreffend mogelijk bij hun klanten te krijgen. Er zijn de laatste tijd zoveel nieuwe transportmiddelen bijgekomen dat voor een verantwoorde keuze een checklist nog helemaal zo gek nog niet zou zijn.
Bakfiets revivers en vliegende auto’s
Zo kan alleen al het aantal bakfietsvarianten – ook al zo’n reviver – gerust oneindig worden genoemd. Dat komt omdat hier het verschil tussen onze kinderen en onze pakketjes vrijwel is opgeheven. Of omdat er een opvoedkundig of filosofisch tintje aan zit, dat moet u zelf maar bepalen. Voor vliegende auto’s moeten we nog even geduld hebben, drones daarentegen zijn in de transportwereld geen rariteit meer. De ontwikkeling van die vliegende zoemers is zo snel gegaan dat er een registratieplicht komt en dat professionele SC-managers zich eigenlijk al niet meer niet zonder VR-bril kunnen vertonen. Met de onbemande vliegtuigjes zal het ongetwijfeld dezelfde restrictieve kant opgaan, omdat ze door defensie en politie worden gebruikt als vliegende verrekijkers.
Groen, groener, groenst
En dan heb ik het nog niets eens over de mobiele massa aan geëlektrificeerde skateboards, ligfietsen, pedileks, Kanta’s, geruisloze scooters en een soort Segway voor pakjes. Voor wie nog groener wil, staat een leger seniorenwandelaars te trappelen om gemobiliseerd te worden. Met enkele dikke enveloppen of een handzaam doosje in de boodschappentas willen zij gezond nut graag combineren met de noodzaak van uitgestippelde stadswandelingen. En dan zou ik nog bijna mijn favoriet vergeten: de ouderwetse transportfiets. Niet met een of drie wielen maar gewoon met twee. Die voorspel ik een extravagante toekomst in de groene, klimaatbewuste transportketen. Trappen maar!
ps: die schillenboer was eigenlijk helemaal van deze tijd bedenk ik me nu: volmaakt cradle-to-cradle: aardappelen van zijn land in onze monden en de schillen vervolgens in die van zijn koeien om daarna te zorgen voor melk en vlees.
