Straf van Nicki!

We krijgen straf. Niet allemaal. Haar fans. Nicki Minaj komt niet meer rappen in Amsterdam. Bij het eerdere concert van de Queen of Rap kwam ze een paar uur te laat. Nu komt ze helemaal niet meer. Onze eigen schuld. Nou ja, niet van ons allemaal. Van de marechaussee. Hielden haar aan, op Schiphol. Op verdenking van drugsbezit. Vlak voordat zij met haar privévliegtuig naar Manchester zou vertrekken. Om daar weer een van haar weergaloze shows te geven.

Dit oponthoud komt dus wel zeer ongelegen. Wat krijgen we nou! Hoezo: ‘wiet mag niet’. Dit is toch Amsterdam, dombo!’ Wat stellen veertig voorgerolde joints dan voor, meent de zangers. Kwestie van tijd en plaats. Op de Amsterdamse Wallen de gewoonste rookwaar maar buiten onze landsgrenzen contrabande. Staat op de website van Schiphol, mevrouw.

De marechaussee houdt beleeft de deur van een arrestantenbusje open. Niet uit jaloezie omdat zij wél een eigen vliegtuig heeft en zij niet. Maar vanwege die wiet in haar koffers. Ongetwijfeld legaal spul, gekocht in een hoofdstedelijke coffeeshop. Zuivere koffie, dus eigenlijk. Maar niet bedoeld voor de export. Wie buiten Nederland stoned wil worden, dient andere wegen te bewandelen.

Wat de marechaussee in zo’n geval moet doen, is iemand aanhouden ‘op verdenking van de uitvoer van softdrugs’. Een bedwelmende aangelegenheid, zo maakte ik op uit de filmische verslaglegging. Beelden opgenomen door de superster zelf en verstuurd naar haar 229 miljoen volgers. Extra bijzonder is dat hier niet de overheid maar het lijdend voorwerp de arrestatie vastlegt. Zo kan de hele wereld meekijken en -luisteren hoe de rapper op hoge toon een verklaring eist.

De dialoog tussen de Queen of Rap en de Koninklijke Marechaussee verloopt stroef. Niet ongebruikelijk bij dergelijke incidenten, zo stel ik me voor. Al spijt het me wel te moeten constateren dat vlotte vaardigheid van het Engels niet tot het communicatieve gereedschap van haar in hechtenisnemers lijkt te behoren. Een handicap bij elk grensverkeer. Maar funest bij de gebekte zangeres, songwriter, actrice en model. Latere schokkerige opnamen lieten een, naar ik meen, getraliede deur zien. Mogelijk met het verzoek om daarachter even iets voor zichzelf te gaan doen voordat het onderzoek is afgerond.

Het moet vanuit die locatie zijn dat de marechaussee beschuldigingen naar het hoofd krijgt geslingerd dat zij er is uitgepikt vanwege haar huidskleur. Lekker complotterig maar pure onzin natuurlijk. Want in de Opiumwet doet het niet ter zake wat iemands achtergrond is, huidskleur of hoe goed iemand zingt, danst of acteert.

Dat de rel is geëindigd in een soort van Happy End zou men kunnen opmaken uit het bericht dat de verdachte na overleg met het Openbaar Ministerie en betaling van een boete van 350 euro vrij haar reis heeft kunnen vervolgen. Dus niet zozeer als resultante van een massale gebedsstonde waar zij haar fans om had verzocht maar omdat voor de marechaussee de rechtsgang erop zat. Zo niet voor Onika Tanya Maraj-Petty oftewel Nicki Minaj. Om te laten voelen hoe onheus zij was bejegend, besloot zij niet de marechaussee maar al haar fans uit te sluiten van het genot van haar aanwezigheid en cancelde haar concert. Jezus Mina!

Wij, van SCEX, weten dat de marechaussee deel uitmaakt van het logistieke proces van goederen en reizigers op luchthavens, aan landsgrenzen en in havens. Onder meer het inrekenen van uithalers behoort tot hun werkzaamheden. Daar zijn ze goed in. Staan ze om bekend. Ook het werpen van een bewakende blik in ons paspoort als we per vliegtuig op zonvakantie gaan, hoort tot het takenpakket. In hun hoedanigheid van gendarme mag de marechaussee zelfs een corrigerende tik uitdelen. Geen doetjes, deze ‘collega’s’. Hoe kon er dan toch zoveel consternatie ontstaan rond die mevrouw. Was het wellicht die arrogante zelfverzekerdheid van ‘weet je wel wie ik ben’. Haar onwelluidende raspende stem. Of is dat de sound van hiphop en freestyleraps.

In mijn ongetrainde oren klonk het vooral onpersoonlijk, kunstmatig, een beetje zoals buiksprekende poppen hun zegje doen. Wie – of wat – is deze Nicki, vroeg ik me af. Wie het resume van de carrière van Nicki Minaj erbij pakt, kan niet anders dan onder de indruk zijn van het ongelooflijke aantal deelnemers aan de muziekscene met wie zij heeft samengewerkt. Wat bij mij onwillekeurig de vraag opriep: is zij een menselijke artieste of een product ontwikkeld op basis van artificiële intelligentie?

Zo ja, zou dit de marechaussee van dienst dan mogelijk in verwarring hebben gebracht? Met wie hij heb ik hier eigenlijk van doen? Met een rasartiest van vlees en bloed of een door AI gegenereerde processor die woorden en klanken produceert waarmee ze telkens weer haar fans weet te emotioneren en van de sokken te blazen.

De uitdaging van de marechaussee van morgen – en eigenlijk al van vandaag – zal zijn om de ‘prompt’ te herkennen. Geen sinecure want hoe kunstzinniger en breder de prompt, hoe lastiger het onderscheid tussen ‘echt echt’ en ‘AI-echt’. Voor je het weet sla je een remix in de boeien en krijg je te maken met een AI-gegenereerde zombie die zich voordoet als advocaat, voorzien van een imposante arsenaal aan gladgestreken juridische kennis. Wat zegt de Opiumwet trouwens over trans – AI – personen en cannabis?

Ook wordt waarschuwend beweerd dat hoe meer AI we gebruiken, hoe dommer we worden. Er gaat niets boven eigen waarneming, is de boodschap. Wijs gezegd, daar niet van. Maar die waarneming moet dan wel inclusief en niet exclusief AI worden gedaan. Die werkelijkheid mogen en kunnen we niet straffeloos negeren. Want dat zal ons duur komen te staan. Om te beginnen met het ontzeggen van de toegang tot een concert.

Casper Jansen

Photo by Possessed Photography on Unsplash