Niet meer dan normaal toch!
Dilemma. Wat doen we straks als alles weer mag? Als de schaakborden waarop we tegen de onberekenbare opposant speelden, tegelijk met ‘Mens erger je niet’, het breiwerk, de puzzel en de sjoelbak, worden opgeborgen. Keren we dan weer terug naar normaal? En is dat normaal dan het oude normaal of het nieuwe normaal?
Ik vraag dat niet zomaar. De corona geeft, naast een overdosis akeligheden, ook veel aanleiding tot bespiegelingen over de wereld van morgen. Gaan we door met die hedonistische ‘schijt aan de corona’-feestjes en laten we het vogelgetwitter weer verdwijnen achter de vroem-vroemgeluidsbarrière of schakelen we door naar zin in zorg voor elkaar, vegan-tapas en alle producten met ‘E’ voor de merknaam?
Wat zijn de trends? Denk dat thuiswerken en contactloos betalen versneld zullen doorzetten, dat viroloog, doventolk en statisticus statusberoepen worden en dat het merk Corona uitgefaseerd gaat worden en zal onderduiken in het darkweb.
Veel moeilijker is het om gedragsveranderingen te spotten. De Thaise manier van groeten – geheven handen sierlijk tegen de borst en eerbiedige buiginkjes maken – lijkt me wel wat. Maar hoe krijgen we dat spelenderwijs ingevoerd?
Als dit virus ons één ding heeft geleerd, dan is het dat we tijdens ons dagelijks doen en laten veel te weinig onze handen wassen.
Zoals de ruimtevaart ons tal van huishoudelijke en gemaksvriendelijke toepassingen schonk, zal de reis naar de komeet Corona – beter bekend als Covid-19 – best wel ‘s nuttige en leuke innovaties kunnen opleveren. Neem de beschermende handschoen. Veel mensen vinden dat ondingen, alleen handig voor chirurgen, vuilnismannen en skileraren. ‘Een hand op de arm voelt met een handschoen toch anders’ zei iemand. Maar dan zeg ik: ‘dat is precies de bedoeling!’.
Als dit virus ons één ding heeft geleerd, dan is het dat we tijdens ons dagelijks doen en laten veel te weinig onze handen wassen. Dan kunnen we twee dingen doen: erop vertrouwen dat we massaal zindelijker worden of handschoenen modieus maken. Ik kies voor het laatste. Wat dacht u van zomerhandschoenen die niet isoleren maar koelen? Als spin-off zie ik polsbandjes die automatisch verstrakken op het moment dat wij ons binnen de ‘gevarenzone’ van anderhalve meter begeven.
Jammer dat er geen link valt te leggen tussen corona en rolkoffers. Daarentegen hoop ik in de toekomst wel verschoond te blijven van de relatie die is ontstaan tussen virus en hoogwerkers, waarop familieleden onverhoeds voor het raam op de vijfde verdieping van het verppeelhuis verschijnen, om in hyperventilerende uitzinnigheid naar hun dementerende oma te zwaaien.
De toevloed aan coronapatiënten is zo heftig dat ziekenhuizen reguliere afspraken moeten afzeggen waardoor er onvermijdelijk wachtlijsten voor die andere patiënten ontstaan.
Wellicht geen trend maar wel trendy zijn de initiatieven van diverse beroepsgroepen om de zorgsector – belangeloos en kosteloos – van adequate producten en media te voorzien; van IC-soluties en alternatieve mondkapjes tot basale beademingsapparatuur voor een prikkie. Supersnel ontwikkeld en geproduceerd door innovatieve ondernemers en supergemotiveerde technische studenten. Daar word ik heel gelukkig van. In die trant verder denkend, meen ik dat ook ketenmanagers wat kunnen bijdragen. Niet primair gericht op het gladstrijken van coronakreukels maar op de periode er na.
De toevloed aan coronapatiënten is zo heftig dat ziekenhuizen reguliere afspraken moeten afzeggen waardoor er onvermijdelijk wachtlijsten voor die andere patiënten ontstaan. Dat stuwmeer zal pas kunnen worden weggewerkt nadat het aantal virusbesmettingen is afgezwakt. En daar komen wij, van SCEX, om de hoek kijken. Wachtlijsten wegwerken vinden ziekenhuizen – ook in normale omstandigheden – het moeilijkste dat er is. Het accent ligt er al te vaak op wachten en nog ‘s wachten.
En daarom beste vakbroeders en -zusters is het aan ons om een helpende hand toe te steken en onze kennis en expertise in te zetten om de zorg in deze netelige kwestie maximaal te ontzorgen.
Inmiddels weet iedereen dat ‘quarantaine’ is afgeleid van de veertig dagen die de opvarenden van schepen die verdacht werden aan de pest te lijden, vroeger moesten wachten voordat ze aan wal mochten. Het zou verschrikkelijk ongezond zijn als alle patiënten die de coronapatiënten voorrang hebben gegeven, noodgedwongen op een soort ‘quarantainelijst’ komen te staan: er zijn nog ….heel veel…. wachtenden voor u!
En daarom beste vakbroeders en -zusters is het aan ons om een helpende hand toe te steken en onze kennis en expertise in te zetten om de zorg in deze netelige kwestie maximaal te ontzorgen. Met al die ervaring in productie- en logistieke ketens, onze kennis rond voorraadvorming en wachttijdtheorien, handige LEAN-concepten, neurale netwerken & kunstmatige intelligentie, slimme algoritmes en ook nog ‘s de creatieve en wendbare geest van al die planners, forecastspecialisten, logistieke managers en ketenbazen moet het toch een fluitje van een cent zijn om voor deze uitdaging slimme antwoorden te verzinnen?
Wie pakt deze handschoen samen met ons op? Lijkt me niet meer dan normaal toch!
Casper Jansen
